terug naar de 2020 index


langzaam licht

wrede lente
in deze wrede lente
stierven veel bloemen
in hun knop
stierven veel vlinders
in hun pop

in deze wrede lente
stierven veel padden
op de weg
stierven veel zwaluwen
onderweg

in deze wrede lente
stierven veel bijen
bijeen
stierven veel mensen
alleen

in deze wrede lente





lucht
lucht

het is avond
een vleermuis vliegt uit
opa niest

het is nacht
de gieren stijgen op
vader rijdt

het is ochtend
de dokter luistert
opa hoest

het is middag
de politie rukt uit
vader stopt

het is te laat
te veel tinten grijs
opa stikt

het is te laat
te weinig tinten wit
vader stikt



conversation
the art of conversation

op een bankje
onder de processierupseneik
zitten God en de Duivel
geanimeerd de wereld
onderling te verdelen:
jij de nachtmerries en ik
de schaapjes om te tellen
over de mensen worden ze
het ook snel eens: jij de kinderen
en ik de volwassenen
met al wat groeit en bloeit
zijn ze nog sneller klaar
jij de bloemen
en ik de wortels
ze heffen het glas en proosten
lang leve de dialectiek

in een hangmat liggen Leugen
en Waarheid innig verstrengeld
elkaars vuur en brandstof te zijn
falsificaties helpen
waarheidsvinding
ontmaskeringen maken
leugens creatief
we lijken steeds meer op elkaar
fluistert Leugen teder
we zijn 1 zegt Waarheid zacht
we kunnen niet zonder elkaar
ik hou van jou, kom en haal me
zeggen ze beiden tegelijkertijd
parental advisory explicit content

Ruimte en Tijd treden
de danszaal binnen
de vloer is leeg en het
afwezige orkest speelt
de harmonieën van de stilte
Ruimte verkleint de ruimte
met Tijd en steekt zijn hand uit
hij zegt: laat mij je verlossen uit
de gevangenis van het eeuwige nu
ik beloof je morgens om te hopen
en gisterens om te herinneren
Tijd bloost en geeft zich over
met een grote knal
van kleuren en klanken
vult de danszaal zich
met vormen en verlangens
heeft al dit moois een prijs? vraagt Tijd
Ruimte zwiert haar rond en trapt
dan per ongeluk op haar tenen
au






lichtdicht
lichternis

de stilte licht
wit
de stilte dicht
wit
de stilte ligt
wit


december licht


december licht


december licht


december licht


' december licht


december licht


december licht


december licht


december licht





december licht
Een doodnormaal jaar

De wolken in de hemel bleven onverstoorbaar stromen op de golven van de wind
En de regen van boven viel gewoon weer overal en nergens en was nog steeds even nat
En de vogels lieten zich niet van de wijs brengen en zongen van zonsopgang tot zonsondergang
En de getijden die de aarde omhelzen bleven onverdroten gaan en komen op de luimen van de maan
En de rivieren roetsjen schaterklaterend van de bergen en bleven het water naar de zee dragen
En de tijd bleef maar geduldig gisterens agenderen en morgens oprispen in het eeuwige nu
En de kreupelen bleven kreupel, de armen arm en de machtigen machtig
En de bomen groeiden onbekommerd en lieten zoals altijd op tijd hun gebladerte los
En de zon kon weer eens niks beters verzinnen dan vitamine D afleveren
En de wormen smulden onverstoorbaar van hun feestdis van zwarte aarde
En de bergen rezen langzamer dan brood en de continenten schoven allersloomst
En de kosmos bleef uitdijen met zo weinig schuldgevoel dat het wel de lieve vrede leek
Weer was er een normaal jaar voorbij, nog vele te gaan, dus relax, adem in, adem uit





terug naar de 2020 index


© geert van der wijk - 2023